“Danacı Sinemasında Gerileme Devri…”
Mil yapım yapımcılığında Zonguldak’ta çekilen Melanet filminin yönetmen koltuğunda Ehrimen: Kanlı Yol (2021), Kara Neme: Gelin Deresi (2022), Hafir: Karanlık Mezar (2022), Cin Hikayeleri: Kayıp Bebek (2023) filmlerinin de yönetmenliğini yapmış olan Kemal Danacı oturuyor. Senaryosunu yönetmen Danacı ile Onur Özcan’ın kaleme aldıkları filmin görüntü yönetmenliğini de Onur Özcan üstlenmiş. Filmin oyuncu kadrosunda ise Erol Sertel, Zeynep Er, Emrah Yardımcı, Aykan Sağ, Fatma Şeyda Danacı, Semra Kavaklı Güngör gibi isimler bulunuyor.
Filmin konusunu İlker ve Cemre’nin yaşadığı olaylar oluşturuyor. Maden araştırması için Zonguldak’a giden İlker ve Cemre kendilerini sıra dışı olaylar içerisinde bulurlar. Kim tarafından yapıldığı belli olmayan büyülerden kurtulmak için Sani Hoca’dan yardım istediklerinde işler daha da içinden çıkılmaz bir hal alacaktır.
Çekimleri birçok amatör yapıma nazaran başarılı olsa da filmin kurgusu, hikâyesi ve senaryosu için aynı şeyi söylemek mümkün olmuyor. Bazı sahnelerin gereksizce uzun tutulması, bazı sahnelerin ise tam tersine yarım kalmış hissi verecek şekilde kurgulanarak başka sahneye atlanması, diyalogların inandırıcılıktan uzak hatta sonrasındaki adımın ne olacağını çok fark ettirecek şekilde ilerlemesi izleyicinin kendisini filmin içinde hissetmesini engelliyor. Film, henüz ilk dakikasından neredeyse ikinci yarının ortalarına kadar ‘skeçler bütünü’ gibi birbirine zaman zaman oldukça zoraki eklemlenen parçalarla ilerliyor. Görsel efektleri de oldukça başarısız ve yapay olan filmin oyuncularının performansları da diyalogların başarısızlığı nedeniyle vasat olmaktan öteye geçemiyor. Finale doğru ters köşe olması için yapılan hamle de twist olmak yerine tüm senaryonun mantıksal olarak çökmesine neden oluyor. Bu şekilde bakıldığında maalesef Şeytan-ı Racim (2013), Siccîn 3: Cürm-ü Aşk (2016) ve Üç Harfliler: Adak (2019)’ın başarısız bir kesişiminden öteye gidemiyor.
Şimdiye değin çektiği found footage türündeki filmleri (sonuncuyu saymazsak) oldukça başarılı olan yönetmen Danacı’nın çektiği filmler arasındaki en zayıf halkayı oluşturan Melanet, sadece sanat yönetimi ve mekân kullanımı açısından yönetmenin önceki filmlerindeki başarısını sürdürdüğü bir yapım oluyor.
Sonuç olarak Melanet; yönetmenin en başarısız filmi olmakla türdeşlerinden sıyrılmayı başaramayan vasat bir yapım.