“Çekirge Bir Sıçrar…”
CKM Yapım yapımcılığında, Aydın’da çekilen Azamet filminin yönetmen koltuğunda, yine bu yıl gösterime giren Defin-Ecin Zulman (2020) filminin de hem yönetmen hem de başrol oyunculuğunu üstlenmiş olan Cengiz Kaplan oturuyor. Senaryosunu da yönetmen Kaplan’ın kaleme aldığı filmin görüntü yönetmenliğini Rıdvan İnce üstlenmiş. Filmin oyuncu kadrosunda Cengiz Kaplan, Nurseli Aksoy, Furkan İnci, Özlem Aksoy, Mine Uysal, Zahide Küçükkaya, Seda Uysal, Zeki Ak, Özgür Yelaldı gibi isimler bulunuyor.
Filmin konusunu üniversiteden mezun olduktan sonra köyüne dönen Kübra’nın, kardeşi Büşra’nın hayatına yeniden müdahil olmasıyla gelişen olaylar oluşturuyor. İlker, Büşra, Selçuk, Beyaz ve Kübra ilkokuldan başlayıp liseye kadar okul arkadaşlarıdır, içlerinde sadece üniversiteye devam eden Kübra olmuştur. Kübra ve Büşra kardeşlerdir. Her biri yetişkin ve evlilik çağına gelen gençler içinde İlker ve Büşra’nın yakınlıkları evliliğe dönüşür. Üniversiteden mezun olduktan sonra köye dönmeye karar veren Kübra, babasının köyden gitmesini istemesine rağmen karşı çıkıp köyünde kalmak ister. Kübra eniştesi ve ablasıyla bu durumu konuşur ve kendilerinde kalmak ister, bir süre sonra İlker ve Büşra’nın mutlu olan yuvasını, evliliğini kıskanan Kübra bu mutluluğu bozmak için büyücülerle sonu felaketle sonuçlanacak işlerin içine girecektir.
Filmin çekim kalitesi iyi olmamakla birlikte filmin tek sorunu maalesef bununla bitemiyor. Öncelikle filmin izleyiciyi kendisine yabancılaştıran cast seçimi ile başlamak gerekiyor. Köyde yaşayan ve üzerine şalvar giyerek dolaşan Kübra’nın ablası Büşra, burnunda bulunan piercingi ve her bir parmağı dahil olmak üzere bedeninin çeşitli yerlerinde bulunan dövmeleriyle, babasının istemediği, üniversiteden mezun olup dönen kardeşine göre çok daha “kentli” kaçıyor. Bu haliyle şalvar giydirilmiş olması ise izleyicide “hiç mi köylü görmedik” imajı uyandırarak, izleyicinin Büşra’nın göründüğü her sahnede filmden uzaklaşmasına neden oluyor. Dış çekimler sırasında muhtemelen ses kayıtlarında karşılaşılan sorunlardan ötürü, birkaç karakterin kendi aralarında konuştukları sahnelerde sadece dudak hareketleri görülecek şekilde fona yüksek volümle müzik basılmasıyla ses sorunu daha bariz bir hata olarak dikkat çekmekten kurtulamıyor. Azamet filminin, bu sorunların yanı sıra aslında kısa metraj olması gereken hikâyesinin anlamsız uzun sekanslarla sakız gibi çekiştirilmesiyle uzatıldığı fazlasıyla izleyiciye aksediyor. Dış çekimlerde kullanılan kamera ve droneların kalitelerinin düşük olması, bu sahneler ile iç mekân sahnelerimim arasındaki görüntü kalitesi farklılığı izleyicide filme yabancılaşma hissi yaratırken, diyalogların anlamsızlığı da maalesef filmin sekteye uğramasına yardımcı olan bir detay olarak yapımda karşımıza çıkan hatalara ekleniyor. Unutmadan eklenmesi gereken bir husus da teknik aksaklıklar arasında sayılması gereken başarısız kurgu. Filmin kurgusu o kadar amatör yapılmış ki, sahneler arası geçişlerde izleyicilerin filmden kopması kaçınılmaz oluyor.
Filmdeki oyuncuların performansları oldukça yapay ve gerçek dışı olmakla birlikte; kadrodaki en iyi performansın Özgür Yelaldı’ya ait olduğu rahatlıkla söylenebilir. Ayrıca her ne kadar özgünleştirilmeye çalışılsa da senaryonun Musallat (2007), Hanzap (2021), The Ring (2002), Siccîn 4 (2017) gibi birçok filmden “esinlenmeler” taşıdığını da görmemek elde değil. Bu “esinlenmeler”in doruk noktası ise aslında daha filmin afişinde bariz bir biçimde bizi uyarıyor. American Horror Story dizisinin, 2013-2014 yılları arasında yayınlanan 3. sezonu olan Coven’ın afişinin photoshoplanması yoluyla elde edilmiş olan afiş, özgün olmayan ve özensiz bir yapımla karşılaşılacağının ilk sinyallerini aslında afişiyle de teyit ediyor.
Sonuç olarak Azamet; yönetmen Kaplan’ın ilk filmindeki gibi iyi niyetli bir çaba barındırmayan, teknik sorunlardan cast seçimindeki kör göze parmak hatalara değin her yönüyle sınıfta kalan başarısız yapımlardan biri…
